Bir asansör faciası daha...

29.03.2017
Dün bir ara yaşamını benim gibi tekerlekli sandalyede sürdüren Aydın Taşyürek ile karşılaştım ve bugünden için Marmaray ile bir yerlere gitmeye gezmeye karar verdik.

Bugünse saat 13:00’de Marmaray’ın Kazlıçeşme istasyonunda buluşup ilk önce Marmaray ile Ayrılıkçeşmesi istasyonuna gittik, ama hevesimiz kursağımızda kaldı. Bunun nedeniyse istasyonun asansörünün bozuk olması.

Ayrılıkçeşmesi istasyonunda tek asansör olması nedeniyle de istasyonundan dışarıya çıkamadık ve hapis kaldık.

Bilmiyorum, ama artık araçların rampa ve kaldırım işgallerini görmeyi resimlemeyi ve yazmayı bir süre bırakmalıyım ve asansörlerin bozulmasına neden olan sağlıklı insanların tıklım tıklım doluşarak bozulmaya neden olanları yazmalı, resimlemeliyim.

Ayrılıkçeşmesi’nde bozuk olan o asansörün önünde; istasyonun dışına baktığımda, çok güzel bir hava ve neşeyle gülümseyen mutlu insanlar vardı, ama ben ve Aydın Taşyürek birkaç metre ötede olan bu güzelliklere bozuk olan asansör nedeniyle ulaşamıyorduk.

Ne yazık ki Aydın ile ikimiz tekerlekli sandalyelerimizde istasyonda hapis kalmış durumdaydık.

Bir hafta önce veya on gün öncede o asansör yine bozuktu, bugün yine bozuktu.

Geçen sefer eve geri dönmüştüm, ama bu sefer yanımda Aydın olduğundan eve geri dönmektense bu güzel havayı başka yerlerde değerlendirmeye ve gezinmeye karar verdik.

Daha doğrusu zorunda kaldık ve Ayrılıkçeşmesi’ne ilk gelen trene binerek geri döndük.

Ben yaşadığımız bu talihsiz olayı Facebook sosyal ağ profilime taşıdığımda öğrendim ki, Ayrılıkçeşmesi’nde bulunan Nautilus alışveriş merkezinde toplanmış sohbet eden arkadaşlarımın bulunduğuydu.

O arkadaşlarsa istasyondan tekerlekli sandalyeleri ile birlikte kendilerini güvenlik görevlilerine onlarca basamağı taşıttırarak çıkmış olmaları.