Ahtapot Ataşehir buluşması...

Ahtapot gönüllüleri bu akşam Ataşehir’de BigChef restoran kafe’de toplanıp bir toplantı daha yapacaklar. Bu toplantıya ben gitmeyeceğim, hem uzak oluşu gidiş gelişim sorunlu olur hem de biraz yorgunum. 

Gidemeyeceğim bu akşamki toplantıda konuşulacak asıl konu sokak hayvanları var, çünkü davetteki başlık Hayvan dostlarımız.

Vedat Kürşün ve Ahtapot grubu ile bu sıralar sıkça beraber olmaya başlamıştım, biraz ara versem iyi olur. J

Ahtapot grubunun dernekleşme sürecinde bolca toplantı yapılmaya başlandı ve bende müsait olduğumda onlarla birlikte olmaya gayret ediyorum. 

Benim onların içinde olmam için gayret ettikleri kadar, artık bende onların içinde olmak için zorluk ve sorunları aşıp içlerinde olmak için çabalıyorum.

Vedat Kürşün ve Ahtapot grubu dernekleşme konusunda çok ciddiler, bu süreçte bazen o kadar ayrıntıya iniyorlar ki, ufak bir ayrıntıyı saatlerce tartışıyorlar, üzerinde net bir karar almadan günlerce düşünüyorlar.

Neredeyse haftada bir toplanıp müzakere yapıyorlar, internette ve telefon uygulamalarında sürekli bilgi alışverişi yapıyorlar. 

Bir ara kendi kendime; acaba dernekleşme için bu kadar uğraşan birileri var mıdır? Bu kadar ayrıntılı düşünen var mıdır? Diye sordum.

Dernekleşme istemelerindeki sebepse; sürekli büyüyor olmaları, bu büyümenin ileride sorun çıkarmaması içinde internette Facebook’taki gruplarını dernekleştirerek legal hale getirip tüzelleşmek. 

Dernek kurulduktan sonra üyeliklerin yanı sıra gönüllü katılımcılara da yer vermek, çünkü Ahtapot çocuklar için, engelliler için, sokak hayvanları için, kimsesizler için, okumaya çalışanlar için ve sokakta yaşayanlar için var olmak büyümek isteyen bir grup.  

Bildiğim kadarıyla derneklerde, vakıflarda veya birçok kurumda kuruluşta bu gibi süreçlerde bir mekanda toplanılır, okunması gereken okunur, oylamaya sunulur, eller havaya kalkar, “kabul” kararı alınır ve herkes evine dağılır.

Ahtapot, dernekleşme sürecinde son derece dikkatle hareket ediyor, kendilerini yönlendirmesi için veya bu yapılan çalışmaları denetlenmesi için birilerini arayıp soruyor, araştırıyor.

Bilmiyorum, ama dernekleşme sürecinde onlar kadar ince düşünen birileri daha var mıdır? Acaba. 

Ben her toplantılarında onlarla beraber olamasam da, desteğimi esirgememeye çalışıyorum… Çünkü bir ışık var, bu adamlar büyüyecek kocaman bir çocuk olacaklar.  

Dernekleşme hakkında fazla bilgim olmadığı için herhangi bir katkıda bulunamasam da, bir tekerlekli sandalyeli olarak orada varlığımın olması yeterli olur düşüncesi içindeyim.

Ben “katılımcı olacağım” dediğimde Vedat ve Kayhan her türlü olanağımı düşünmeye başlıyorlar… Toplantıya gidiş geliş rotamı, mekandaki mimari engelleri, tuvalet ihtiyacımı giderebileceğim imkanı, yatarak veya ayağa kalkarak dinlenebileceğim durumlarımı bile ayrıntılı düşünüyorlar.

Daha doğrusu tüm bunları Vedat’ın ve Kayhan’ın beynine ben işleyip farkındalıklarını ben artırdım ve onları bu konuda da iyi bir şekilde bilinçlendirdim… Ama bunu kendileri istediler, yani istekli oldukları için bu iş oldu.

İstemeyen birilerine doğrunun ne olduğunu anlatmak mümkün değil…

Vedat Kürşün’ün kişiliğinde üstlendiği görevin dört dörtlük olmasını isteyen bir aslan var, en ince ayrıntıyı bile kaçırmak istemeyen bir kişilik.

Vedat, birçok konuda olan bu düşünceli tavrını benim içinde ortaya koyar, katılmamı istediği bir durumu bana bir hafta on gün öncesinden haber verir, gidiş geliş rotamı düşünür, ortamda engelli wc olup olmadığı konusunda ve üşüyüp üşümeyeceğim konusunda hassastır, mimari durumun bana uygunluğuna bakar. Bilir ki; Kayhan ile aram iyidir, benimle ilgilenmesi için Kayhan'ı ve diğer arkadaşlarını sürekli uyarır. Sesiyle dürtmediği zamanlarda göz teması kurar.

Okan üniversitesi yerleşkesinde Çalıştaydaki konuşmasında bile bir ara “arkadaşlar biz çok özel bir dernek olacağız, biz yardımı yapıp desteği verip arkamızı dönüp gitmeyeceğiz”, biz yardımı yaparken de desteği verirken de hep bire bir ilişkide olacağız, diyalog içinde olacağız, hiçbir zaman takibi bırakmayacağız” dedi.