Ben sol tarafı felç olan tekerlekli sandalye kullanan bir engelliyim. Benim sağlığımın bozuk olduğunu devlet çok iyi biliyor, çünkü engelli raporumu kendilerinden almış bulunmaktayım.
Bendeki rapor, ne yasadışı ne de sahte, bendeki rapor gerçek hem de Anamın ak sütü kadar.
Bendeki raporun yüzdesi 80 (seksen), yani birinci derecede engeli olan bir kişiyim ve refakatçisiz işini göremeyeceğimde raporumda yazıyor. Aklım zekam yerinde olsa da, beynimdeki hasar yüzünden denge problemi yaşıyorum yürüyemiyorum, aşırı bir kasılmam var bu nedenle de omuz kol el hareketlerim kısıtlı ve ayrıca konuşurken zorlanıyorum. Tüm bu zorluklara rağmen yaşamını tek başına sürdürmeye çalışan bir kişiyim, şart ve imkanlar oluşturulduğu taktirde de yaşamını kendi idare edebilen bir kişiyim.
Oyumu kullanmak için saat 13:00 gibi evimizin yüz metre yakınında bulunan Fatma Süslügil ilköğretim okuluna gittim. Gittim, ama oyumu kullanacağım sandığın binanın ikinci katında olması nedeniyle oyumu kullanamadan geri geldim. Bu binada ikinci kata çıkabilmem için asansör veya rampa yok. Oyumu kullanamayacağımı bilerek gittiğim o binadan bu seferde oy hakkımın elimden alınmasıyla geri döndüm. Seçimler istenildiği kadar legal gözüksün, ben oyumu kullanamadığım için, bu seçim ve sonucu bana göre illegal.
Bina önünde elimde Seçmen kağıdımla tekerlekli sandalyemle beklerken, bir çok kişi beni binaya sokmaya ikinci kata tekerlekli sandalyemle veya kucaklarına alarak çıkartma teklifinde bulundu, ama ben bunu ret ettim. Ben bu hale çok çok zor geldim, merdivenden düşüp tekrardan sağlığımı çok çok kötü hale döndüremem. “Hepsine lanet olsun oyları da sandıkları da” deyip eve geri döndüm.
Aklı başında varsayılan bu devlet görevlileri, engelli olduğumu bildikleri halde oyumu kullanacağım sandığı rampasız asansörsüz bir binanın ikinci katına vermiş olmaları oyumu kullanamamam için bana yapılmış bir saldırı sayıyorum bunu.
Bana oyumu kullanma hakkımı vermedikleri için devleti hükümeti ve Yüksek seçim kurulunu kınıyorum.
