Engeli aşmak

Sema Demirok sadece Facebook’tan arkadaşım değil, o benim yaklaşık on yıl önce Bahçelievler’deki 70. Yıl fizik tedavi hastanesinde tedavim sırasında Paralel barda yürüyüş yaparken tanıştığım hemşerimdir.

Sema, benden üç dört yaş küçük ve benimle aynı yıllarda beyin hasarı yaşamış engelli olmuş sessiz sakin güzel bir kız. Sema hem görmeyen bir arkadaş hem de yürüyemeyen bir arkadaş.
Sema’da benimle aynı derde sahip, ona da gerekli yardımı desteği veren yok, bu yüzden o da engelini aşamıyor.

Birkaç gün önce Sema ile telefonda konuşurken bana Ankara’ya Gata hastanesine tedavi için muayeneye gideceğini ve belki orada yatılı tedavi görebileceğini söyledi. Gata’da muayene olup tedavi görmek çok kolay iş değil, ama ikimizin de temennisi onun orada muayene olup yürüyebilmek için tedavi görebilmesi yönünde.

Sema’nın gözündeki problem şu anki teknolojiyle çözülebilecek bir problem değil, ama Sema sıkı bir fizik tedavi rehabilitasyonla yapılacak egzersizle yürüyebilir. Eğer Gata Sema’yı muayeneye alıp yatılı tedavi sunarsa Sema’nın yürüyememesi için önünde problem yok.

15- 20 gün değil, bir iki ay değil, beş altı ay değil, Sema’nın adam akıllı bir ya da bir buçuk yıl göreceği yatılı tedavi Sema’nın yürüme problemini çözer. Yaşamını kendi idare edebilecek hale gelebilir. Zaten bizim gibilerin derdi bu, doğru düzgün, gerekli yeterli ve düzenli egzersiz fizik tedavi rehabilitasyondan mahrum kalmamız.

Onunla onlarca kez telefonda konuşmuş, saatlerce dertleşmiş bir kişiyimdir. Sema ile dertlerimiz sorunlarımız sıkıntılarımız aynıdır, aslında derdimize sorunumuza sıkıntımıza çözümde aynı. Sema’da da his kaybı yok, bende de yok. Sema ayakta durabiliyor yürüyebiliyor, bende ayakta durabiliyor yürüyebiliyorum. Sema’ya da doğru düzgün düzenli profesyonelce yardım edilse çabucak sağlığına kavuşur ve kendi yaşamını idare edebilecek hale gelebilir, bana da yardım edilse çabucak sağlığıma kavuşur yaşamımı idare edebilecek hale gelebilirim. Sema, akıl olarak ve maddi güç olarak kendini idare edebilecek bir duruma sahip, bende akıl olarak maddiyat olarak yaşamımı kendim idare edebilecek yapıya sahibim. 

Bu bir öngörü değil, bu benim veya benim gibi kişilerin bildiği ama sağlıklara anlatamadığı bir gerçek. Biz engelliler, birilerine bağımlı olarak yaşamaya mecburuz veya mecbur kalıyoruz. Sorunumuza çözümse önümüzde duruyor ama ona ulaşamıyoruz, çözüm doğru düzgün ve düzenli profesyonelce yapılacak egzersiz.

Bizlere; doğru, düzgün ve düzenli egzersiz yapılmadığı sürece bizler sağlıklı olamayız, hep engelli kalırız.