Görüşler; Anılar; Beklentiler
2003 yılında
çıkmış olan Biraz daha ışık adlı bu kitap, İstanbul Zeytinburnu’nda tekerlekli
sandalyede yaşamını sürdüren Abdullah Ünal ile Danimarka Kopenhag’da yaşamını
sürdüren Zeynel Kozanoğlu arasında internet yoluyla yapılan yazışmalar sonucu
ortaya çıkmıştır.
Ati ajans
tarafından basımı ve dağıtımı yapılan Biraz daha ışık adlı bu kitap, bir baskı
yapmıştır ve Zeynel Kozanoğlu’nun bu kitabın varolmasında emeği çoktur. 2002
yılının Mart ayında internet yoluyla Abdullah Ünal’ı bulan Zeynel Kozanoğlu,
ona “yaşamını kitap yapalım” teklifinde bulundu ve bir yıl boyunca sadece
internetten yazışarak Abdullah Ünal’ın yaşamını Biraz Daha Işık adlı bu kitapta
kaleme almıştır.
296 sayfalık Biraz
Daha Işık adlı bu kitabın içeriğinde, bir engelli olarak Abdullah Ünal’ın
yaşadığı zorluklar sorunlar, hayaller ve beklentiler yer almıştır. Türkiye’deki
ve dünyadaki engellilerin yaşamı ele alınmıştır. Zeynel Kozanoğlu’nun yaşamından
kesitler yer almıştır.
1936 doğumlu Zeynel Kozanoğlu; öğretmenlik gazetecilik muhabirlik yapmıştır. Trt televizyonuna ve radyosuna röportajlar yapmış oyunlar yazmış, derecelere girip ödüller kazanmıştır. Şu anda 9 Eylül gazetesinde ve bazı internet sitelerinde köşe yazıları yazmaya devam eden Zeynel Kozanoğlu, Danimarka Kopenhag’da yaşamını sürdürüyor. Kitap çıkarmak isteyenlere destekte bulunmaya devam eden Zeynel Kozanoğlu şu anda 78 yaşındadır.
Şu anda 38 yaşında
olan ben, Biraz Daha Işık adlı kitaptan sonra yaşadığı sorunları zorlukları yazmaya
devam ettim. Profesyonel bir yazar gibi değil, yaşadığı hayatı en ince
ayrıntısına kadar Günlüğüne yazan bir kişi oldum. Hiçbir zaman bir yazar olmayı
düşünmedim, bunun nedeni bir engelli oluşum nedeniyle imkanlarımın kısıtlı
olması.
Yürüme umudumun
ortaya çıkması yürüyebilmek için çabalarımı yazdım… Sağlık sektörünü ve
sisteminin doğrularını yanlışlarını yazdım… Engellilerin evlerinde veya
sokaklarda yaşamını yazdım Akülü tekerlekli sandalyemle ev dışında yaşadığım
sorunları zorlukları kolaylıkları yazdım, olması gerekeni yazdım. Engellilerin
çevreye ve sağlıklı insanlara bakışını yazdım, sağlıklı insanların ve çevrenin
engellilere bakışını yazdım… Çevrede var olan fiziki sorunları zorlukları yazdım,
olması gerekeni yazdım… Engelliler için yapılması gereken doğruları yazdım,
verilen verilmeyen hakları yazdım… Açıköğretim’de okuma çabalarımı yazdım… Kamuda
ve özel sektördeki yapılarda olması gerekenleri yazdım… Bir engelli olarak
bilgisayarla ilişkimi yazdım, internette yaşadıklarımı yazdım… Bir engelli
olduğum halde kullanılmalarımı yazdım, bana yapılan ikiyüzlülükleri yazdım, sırf
kendini tatmin etmek insanları yazdım, boş vakitlerini doldurmak isteyenlerin
benimle ilgileniyormuş gibi davranması yazdım ve benim neden dış dünyaya
kapıları kapattığımı yazdım, insanların çıkar ilişkilerini yazdım… 14 yıl iki
odada ev içinde yaşamımı yazdım, sokaklara geri dönünce yaşadıklarımı yazdım.
Yazarlık işini
profesyonelce yapan birileri ile tanışıp bu yazdıklarımı ona vereceğim ve bana
bir veya iki kitap çıkartmasını isteyeceğim. Birinci kitap engellilerin
Türkiye’de yaşamı, ikinci kitapsa Abdullah Ünal’ın yaşamını konu alacak.
Gün gelecek bu yazdıklarımı da kitap yapacağım…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder