Bugün saat 14:30'da Zeytinburnu Profesör Muammer Aksoy caddesi ile 72 sokağın birleştiği köşede bana yeşil yandı ve karşıya geçmeye başladığım sırada yolun tam ortasında iki adet binek otomobil belirdi.
Arkadaşlar, yolu boş görüp kırmızı ışıkta geçtiklerinden beni görünce dımdızlak ortada kaldılar, apıştılar ve yolun ortasında benim bir metre önümde durdular.
Hadi biri kırmızı ışıkta geçti ama ikincisi neden geçti anlamadım… İnsanımız bazen gerçekten salaklaşıyor.
Bense elimle bana "yeşil" yanan ışığı gösterdim ve geçişimi birkaç saniyede tamamladım. Eğer biraz daha çok beklesem diğer yoldan gelen kendisine "yeşil" yanan araçlar bunları biçerdi, çünkü kaçacak alanları yoktu.
Başkalarının yaşamını hakkını hukukunu hiçe sayan umursamayan bu insanlar geleceğimizin de ne kadar tehlikede olduğunun kanıtıdır.
O olaydan sonra Olivium alışveriş merkezi A katta asansör beklediğim sırada üçüncü gelen asansör kabinine anca binebildim, ama bu da bebek arabalı bir annenin sayesinde oldu. Asansörün kapısı açıldığımda içerisi yine tıklım tıklımdı, ben tam diğer asansöre bakacakken asansör içinde olan bebek arabalı hanımefendi içerde bulunan 14-15 yaşlarında olan üç kızı dışarı çıkarttı ve "lütfen" diyerek beni çağırdı. Ben "bebek arabası var, zor olur" desemde, hanımefendi "olmaz lütfen rica ederim" dedi ve benim içeriye girmemi sağladı.
4 nisan 1976 İstanbul doğumluyum, yaşamımı halen İstanbul'da sürdürmekteyim. Yirmi yaşında Anevrizma'dan dolayı beyin kanaması geçirdim, yarım saat içinde bir acil servis doktorunun karşısında olmama rağmen ilgisizlik nedeniyle yaşamımı tekerlekli sandalyede sürdürmekteyim. Zorlukların üzerine giderek çözüme ulaşan bir kişiyim ve sağlığını kaybetmiş engelli bireyler için farkındalık yaratmaya çalışan bir aktivistim. "Biz engelli değiliz biz engelleniyoruz"
23 Ocak 2018 Salı
Kırmızıda geçtiler, eğer bıraksam pert olurlardı...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder