Marmaray Yenikapı...

... Onu bunu bilmem, şu Marmaray benim işime o kadar çok yaradı, İstanbul’un her bölgesine rahatlıkla gider gelir oldum. 

Keşke diğer engellilerde benim kadar şanslı olsa da, kimseye bağlı olmadan onlarda diledikleri gibi gezebilse.

Acaba Marmaray projesinden benim kadar memnun olan var mıdır? 

Marmaray Kazlıçeşme’ye ulaştın mı gerisi bana çocuk oyuncağı geliyor, yönlendirme tabelalarını düzgün takip ettiğin sürece kimseyle muhatap olmana gerek yok.

Marmaray yeni yapılmış bir toplu ulaşım aracı olduğundan en ince ayrıntıya kadar her şey düşünülmüş.

Özellikle Yenikapı istasyonu çok önemli bir durak, oradan gidemeyeceğim yer yok; Aksaray Yeşilköy Atatürk Hava alanı Başakşehir, Taksim Osmanbey Levent Hacıosman, Esenler otogarı Kirazlı Mahmutbey, Olimpiyat stadı Halkalı, Yenikapı’dan İdo’ya bile ulaşım var.

Birkaç yıla kadar Kazlıçeşme’den diğer tarafa yani Marmara sahilinden Bakırköy Yeşilköy Florya Çekmece Avcılar tarafının da toplu ulaşıma kavuşmasıyla demeyin benim keyfime.

Marmaray’ın sorunlu tek yanı var, neredeyse iki yıllık bir proje olmasına rağmen istasyon çevreleri çok kötü durumda. Hemen her istasyonunun çevresi yaya ulaşımında berbat durumda. Bir tekerlekli sandalyeli olarak bu düzenlemenin yakın zamanda yapılacağı umudu içindeyim, eğer bir müdahalede bulunulmazsa bir tekerlekli sandalyeli olarak istasyon çevrelerinin derlenip düzenlemesini isteyeceğim.

Bu derleme ve düzenleme isteği kendim için gözükse de, Marmaray’ı sadece ben kullanmıyorum ve yahut sadece ben kullanmayacağım. Durmadan dinlenmeden gelecek nesiller için elimden gelen ne varsa yapacağım, çünkü bu benim görevim ve bunlar beni hayata bağlayan bir unsur.

Marmaray açıldığından bu yana tramvay ve metro kullanmayı neredeyse tamamen bıraktım. Kabataş Zeytinburnu tramvay hattını çok kullandım, ama şimdilerde Marmaray ile tüm işlerimi halleder durumdayım, çünkü Marmaray çok yakın, neredeyse hiç akü enerjisi harcamadan işlerimi hallediyorum.

Akşemsettin tramvay durağına gitmiyorum veya Zeytinburnu metrosuna gitmiyorum, çünkü Marmaray tüm işlerime yetiyor.  

Sağlıklı mısın? Engelli mi?

Benim gibi bireylere bazıları; "Özürlü" der, bazıları "Sakat", bazıları da son zamanların modası olan "Özel gereksinimli birey" der. 

Aslında sağlığını kaybetmiş olan bizler, "Engelliyiz"; kaldırımlarda, rampalarda, yaya geçitlerinde, trafik ışıklarında, parklarda bahçelerde müzelerde sinemalarda tiyatrolarda, atmlerde bankalarda, özel sektörde ve devlet daireleri girişlerinde bankolarda bizler engelleniyoruz. Bizler sağlıklılar tarafından sosyal yaşamda göz göre göre hiç acımadan engelleniyoruz. 

Bir dünya hayal edin sırf engellere hizmet eden, bir dünya hayal edin yaşamın her noktasında engellinin yardımına desteğine mecbursunuz. 

ENGEL HER YERDE

Tekerlekli sandalye taşıyabilen araç...

Eğitim aldığım Özel Sempati özel eğitim ve rehabilitasyon kurumunun bugün pikniği vardı. Florya ormanlarında bugün yapılan bu pikniğe iki defa davet edilmiş olmama rağmen ben katılmadım.

Bunun başlıca nedeniyse; benim gibi bir engellinin bu türden etkinliklere gidebilmesi için tekerlekli sandalye taşıyabilecek araçlarının olmaması. Sadece Sempati özel eğitim kurumunun değil, engellilere hizmet veren bu türden merkezlerin bir kaçı harici tümünde bu türden araçlar yok. Kurumlar benim gibi tekerlekli sandalyelileri ellerde kollarda kucaklarda taşıyarak veya gidilecek mekana tekerlekli sandalyeler götürülmeyerek taşınıyor. Ufak tefek biri olsam veya engelim tekerlekli sandalye olmasa bir ihtimal bu pikniğe katılabilirdim.

Ben bu türden etkinlere isteklerimi karşılayacak bir durumda olduklarından katılmamayı tercih ediyorum. Bunun kişiyle veya kurumla alakası yok, gerekli önlemler alınmadığından bu türden etkinliklere katılmayan bir kişiyim. Bazıları sağlıklıların desteği veya yardımı ile bu türden etkinliklere katılabilir, ama benim idare edilebilmem zor.

Yaşım neredeyse kırk, kalıplı cüsseliyim, güçlü kuvvetliyim ama gücümü kuvvetimi gerektiği gibi kullanabilen biri değilim. Tekerlekli sandalyem 65 kilo, benim kilom 65, bir yerden bir yere naklim sırasında problem çıkabilir ve bana ya da başkalarına zarar gelebilir. Tüm bu zorluk ve sorunları göz önüne almak zorundayım.

Çevremdeki birçok sağlıklı “çok büyütüyorsun” der ama ben diyemem, gerçekten de hiçbir şey göründüğü kadar veya söylenebildiği kadar kolay değil.

Özel eğitim kurumlarının tekerlekli sandalye taşıyabilen özel tertibatlı araçlardan alabilmesi zor, çünkü çok pahalılar. Benim buna çözümümse; özel eğitim kurumlarının bağlı bulunduğu Rehberlik Araştırma Merkezleri yani Ram’lara bu araçlardan tahsis edilmesi. Bu tür etkinlikler yapıldığındaysa kurumlara gönderilmesi işleri bittiğindeyse geri gitmesi.

İstanbul belediyesi böyle bir organize ile işliyor, engelli olarak arıyorsunuz istediğiniz günde ve saatte şoförüyle size bu araç gönderiliyor işiniz bittiğinde araç geri dönüyor.

E- devlet şifresi için Ptt şubesindeydim...

Evimize beş yüz metre uzaklıkta bulunan Ptt şubesine gidip 2- TL karşılığında E- devlet şifresi aldım. Bu şifreyi almam zorlu sorunlu olsa da imkanları zorladım ve şifremi aldım.

Üç dört gün önce aynı şubeye gittiğimde, şubenin çevresinde ve kapı önü otomobil parkı ile işgal altındaydı. Bu işgaller nedeniyle Ptt şubesiyle irtibat kuramamış eve elim boş dönmüştüm. Sadece bir tek aracın işgali değil bu; üç adet araç kaldırım rampasını ve şube girişini sağlı sollu kapatmıştı.

Ne güzel bir ülke, adeta Muz Cumhuriyeti, isteyen istediğini yapıyor. Kimse kimseyi takmıyor düşünmüyor, insanımız sermiş yatıyor ve kucağına oturacak adam bekliyor. 

Bugün aynı Ptt şubesine tekrar gittiğimde şubenin çevresi yine park eden araçlarla sarılmıştı, ama bu sefer rampanın önünde araç işgali yoktu. Ama ben içeriye yine giremedim, çünkü şubeye tekerlekli sandalyemle girebilmem için yapılmış olan rampa berbattı.

Yapmış oldukları bu rampa dardı, yüzeyi berbattı, eğimi saçma sapandı.

Şube girişinde bulunan bu berbat rampa önünde şifre kağıdımı almak için 15- 20 dakika bekledim, çünkü E- devlet şifresi almak için kimliğimi bizzat ibraz etmem ve evraka imzamı atmam gerekli. Bir tanıdık görüp ona evrakımı teslim etmek için bekledim, bir süre sonra tanıdık gördüm ve ondan özür dileyerek evrakımı teslim ettim ve onu beş dakika civarı işinden geri bırakarak işimi hallettirdim.

Çok sağ ol Recep ağabey, seni on yıldan fazla zamandır görmediğim halde, koşup yanıma geldin ve işimi hallettin.