...Olivium alışveriş merkezine zar zor olsa da girdim…
Biraz Özsüt’te zaman geçirdikten sonra üst kata çıktım, Ercan ağabey, Battal ve Erkan kardeşlerimle bir saat civarı güzel vakit geçirdikten sonra Ercan ağabeyle beraber Olivium alışveriş merkezinden çıkış yapmak için asansöre gittik. Birkaç dakika asansör önünde bekledikten sonra dolu bir asansör geldi, içindeki herkes indi, bende o boş asansöre girmek için hamlemi yaptım. O ana kadar diğer asansör kapısı dibinde bekleyen hanımefendiler birden benim girmek için hamle yaptığım asansöre binmeye kalkıştı, bende bunu gördüğüm halde görmezden gelip, hiç duraksamadım ve asansöre girdim.
Asansörde öncelik hakkı benim, o asansör önünde bekleyen benim, bunun yanında başka bir hanımefendi bana o asansöre girmem için naziklik yapıp sırasını verip “buyurun beklemeyin siz geçin” demiş.
Ben kalkıp sıramı o hanımefendilere verirsem, bu hem engelli oluşuma hem bana sırasını veren hanıma hem de nezaket kurallarına ayıp olacağından ben asansör içine girdim.
Diğer asansör önünde bekleyen kural tanımaz hanımefendilerse benim girmekte olduğum o asansöre girmeye kalkışıyor. Burada bir nezaket kuralı olması gerekiyorsa, bir tekerlekli sandalyeli olarak bunun asıl muhatabı benim, adalet olarak bakılırsa o asansör önünde sıra bekleyen yine bendim.
Bu ülkede aşırı bir şekilde kadınlara öncelik tanınıyor, naziklik yapalım derken bazı kurallar unutuluyor. Bende nazik olma tarafındayım ve hatta nezaket konusunda elime kimse su dökemez, aşırı düşünceli bir kişiyimdir. Nezaket karşılıklı olmak zorundadır ve cins ayrımı olmaması gereklidir. Sırf kadın oldukları için kişilere her yerde öncelik tanınamaz, kadınlarında bazı kurallara uymaları gerek.
Ben o asansörlerde birçok kişiye öncelik tanırım; bebekli oldukları için, aile oldukları için, yaşlı oldukları için, engelli oldukları için, ama sırf kadın oldukları için onlara nazik olamam.
Bu konuda bu kadar çok sert olmamın nedeni yine onlar, ben tekerlekli sandalyeli olduğum halde bana karşı nezaket kurallarını harekete geçirmediklerinden dolayı böyle bir sert yapı oluşturdum.
Nazik olma konusunda, kadınlardan öncelikli olan kişiler var; yaşlılar var, hamileler var, bebekliler var, bebek arabalılar var, engelliler var… Kadınlar; onlardan öncelikli bu kişileri görmezden geldiği sürece, nezaket konusunda bende kadınları görmezden geleceğim.
4 nisan 1976 İstanbul doğumluyum, yaşamımı halen İstanbul'da sürdürmekteyim. Yirmi yaşında Anevrizma'dan dolayı beyin kanaması geçirdim, yarım saat içinde bir acil servis doktorunun karşısında olmama rağmen ilgisizlik nedeniyle yaşamımı tekerlekli sandalyede sürdürmekteyim. Zorlukların üzerine giderek çözüme ulaşan bir kişiyim ve sağlığını kaybetmiş engelli bireyler için farkındalık yaratmaya çalışan bir aktivistim. "Biz engelli değiliz biz engelleniyoruz"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder