Bugün öğleden sonra Marmara Forum alışveriş merkezine ve spor malzemesi almak için Dekatlon mağazasına gittim, Özkan ve Faruk benimle beraber geldi. Alışveriş merkezine giderken geçmekte olduğum rampalı ve merdivenli üst geçitten geçerken ufak bir kaza geçirdim.
Ben her zaman yaptığım gibi rampalı geçişten giderken bolca sağlıklı insanla karşılaşırım. Sağlıklı olan bu insanlar merdiveni kullanmaktansa rampayı kullanmayı tercih eder, yürüyen merdiven veya basamaklı merdiven varken asansörü kullananlar gibi. Sağlıklı bir insanın merdiveni kullanmak varken, rampalı geçişi neden kullanır anlamış değilim, sanırım rampa kullanmak insanımıza haz veriyor.
Üst geçitlerde rampalı geçişler çok dardır, anca tekerlekli sandalyemin genişliği kadar yapılırlar, doğru olanı da budur aslında. Asıl unutulan noktaysa burası Türkiye, Türk insanı görgüsüzdür.
Bugün yine rampadan geçiş yaparken, rampa üzerinde bolca sağlıklı insanla karşılaştım ve yol veren hep ben oldum. İnsanımızda sevgi saygı bilinç bilgi eğitim hiç yok, tekerlekli sandalyemle onlara yol vereyim derken, hem sandalyeme zarar verdim hem sol ayağımın serçe parmağına. Merdivenli yol var, o yol varken bana ve ihtiyacı olanlara ayrılmış olan rampalı yolu kullanıp bizleri niye zora sokarlar, anlamış değilim. Birde bu yanlış tavır umurlarında olmuyor, kadını erkeği pişkince sırıtıp yol verdiğim için gülümsüyorlar.
Onlara zarar gelmesin diye ben tekerlekli sandalyemi rampanın kenarına kadar yanaştırıyorum ve zararı hep ben görüyorum. Rampanın korkuluk bölümü kenara çaptığımda olan bana oluyor, ya sandalyeme zarar geliyor ya da bana.
Alışveriş merkezine giderken bu sorunla hep karşılaşırım, ama şu ana kadar büyük bir sorun yaşamamıştım hiç, ama bugün alışveriş merkezinden geri dönerken korkuluk demirine aşırı yaklaştığım için hem tekerlekli sandalyemi korkuluğa sıkıştırdım hem de sol ayağımın serçe parmağını korkuluk demirine sıkıştırdım. O an sıcaklığıyla anlamadım, ama şu an parmağım fena acıyor. Benim tekerlekli sandalyemle yol verdiğim gençlerse beni geçip gittikten sonra arkalarına bile bakmadı sanırım, çünkü tekerlekli sandalyemi ne yaptıysam çarptığım o korkuluktan çıkartamadım. Biraz bekleyince rampada yürüyen bir başka sağlıklı kişiyi gördüm ve ondan yardım isteyip “tekerlekli sandalyem kenara sıkıştı, sandalyemi az bir şey yerinden oynatırsanız gerisini hallederim” dedim ve oradan kurtuldum.
Bu sağlıklı arkadaş hem sandalyemi oradan kurtardı hem de bana söyleniyor “sen nasıl becerdin bunu, kenara fazla yaklaşmışın” dedi, “bir sağlıklı olarak neden bu rampayı kullanıyorum” demiyor da, suçlu olarak beni ilan edip kendini rahatlatıyor. “Bu rampada beni bu hale düşüren senin gibi sağlıklılar” diyecektim, ama karşımdakinin kim olduğunu bilmediğim için sustum.
4 nisan 1976 İstanbul doğumluyum, yaşamımı halen İstanbul'da sürdürmekteyim. Yirmi yaşında Anevrizma'dan dolayı beyin kanaması geçirdim, yarım saat içinde bir acil servis doktorunun karşısında olmama rağmen ilgisizlik nedeniyle yaşamımı tekerlekli sandalyede sürdürmekteyim. Zorlukların üzerine giderek çözüme ulaşan bir kişiyim ve sağlığını kaybetmiş engelli bireyler için farkındalık yaratmaya çalışan bir aktivistim. "Biz engelli değiliz biz engelleniyoruz"
23 Eylül 2013 Pazartesi
Kullanmayın şu rampaları...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder