Çaresi yok, fazla beklemeden hemen küçük kardeşimi aradım "gel beni al" dedim... Çünkü o asansör bozulduğu an, benim Marmaray’ın Ayrlıkçeşmesi istasyonuna girmek için tüm yollarım kapanıyor.
Bir çıkış yolu olsa hiç kardeşimi aramaz eve geri dönerdim, ama hiç bir çaresi yok eve dönmenin…
Kardeşimi aradıktan sonra onu beklemeye koyuldum... Akülü tekerlekli sandalyemle sekiz yıldır sokaklardayım ve toplu taşımayı kullanmaktan şaşmıyorum. Şaşmıyorum, ama beni zorla özel araç kullanmaya itiyorlar.
İstasyonda beklemek yerine çıkıp Nautilus alışveriş merkezi önüne gittim, on dakika sonra sıkıldım, birazda üşüdüm ve tekrar Ayrılıkçeşmesi istasyonu orta katına indim. İndim, ama orada tıklım tıklımdı, çünkü sağlıklıların asansöre ihtiyacı yok.
Hem Ayrılıkçeşmesi metro istasyonundan hem de Ayrılıkçeşmesi Marmaray istasyonundan gelip giden insan sirkülasyonu hiç durmuyor. Baktım olmuyor bu seferde istasyonun diğer tarafına geçiş yapıp başladım kardeşimi orada beklemeye. Bekliyorum ama cinler tepemde çünkü hem soğuk hem herkes yolculuğunu yapıyor, ama ben yapamıyorum.
Kardeşimi beklerken sinirimi atmak için açtım sosyal medyayı, hem Facebook’dan hem Twitter’den ağzıma geleni yazmaya.
Facebook ve Twitter;
Sen beş yıl önce başkasına yaptırdığın Marmaray ulaşım ağına tek asansör koydurursan ve o asansör bozulursa biz tekerlekli sandalyeliler böyle göt gibi ortada kalır. #marmaray #ayrılıkçeşmesi #metroistanbul #kadikoy #ibb #ibbbeyazmasa #bimer #cimer
Bir, kardeşim beni almaya geliyor, iki Marmaray çalışanları şimdi değil sağlıkları önceden uyaracaktınız "asansör kullanılamıyor" diye.
Çünkü bıktım istasyondaki bu lanet olası asansörlerden... Devlet bana "hayır" dedi ama o istasyona rampa yapılacak başka yolu yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder