Akdem 2017...

Oturduğum eve hemen iki yüz üç yüz metre mesafede Akdem diye bir merkez var… İlçe belediyemiz Zeytinburnu’na bağlı olan bu merkezde ihtiyacı olanlara, çeşitli konularda bilgilendirme bilinçlendirme eğitimi veriliyor.

Akdem; yani Aile Kadın Destekleme ve Engelliler Merkezi, özellikle kadınımıza ve engellimize hizmet verdiği bina içindeki salonlarda, toplantılar düzenleyerek bilinçlendirme çabası içinde olan bir merkez. Yaptıkları organizasyonlara ve etkinliklere katılımcı olmak isteyenleri de internette sosyal ağlarla, telefonlarına mesaj yollayarak haberdar ediyorlar ve hatta bastırdıkları broşürlerle alışveriş merkezlerinde, okullarda, belediyeye ait kurum ve kuruluşlarda, toplu ulaşımın istasyonlarında reklamlarını yapıyorlar.

O kadar çok iyi şekilde organize olmuşlar ki; programları hiç aksamıyor bu programları bir ay öncesinden belirleyip kesinleştirip ve katılımcı olmak isteyenleri haberdar ediyorlar.

Ben bir engelli olarak Akdem’in yaptığı bu organizasyonlar konusunda destekleyen bir kişiyim, ama bu desteğim yaptıkları tüm işler için algılanmamalı.

Akdem’in benim gibi bir engelliye verebileceği destek neredeyse sıfır; egzersiz için eve terapi istedim, “olmaz” diyip Akdem merkezi binasına gelmemi istediler. Yaşlı ve engelli için evde bakım hizmeti verip banyo gibi temizlik gibi ihtiyaçlarına olumlu yanıt veriyorlar, ama evde egzersize ihtiyacı olana olumlu yanıt vermiyorlar.

Ben; beş altı basamağı olan merdivenli bir apartmanda yaşlı anne babasıyla yaşayan egzersize ihtiyacı olan tekerlekli sandalyeli bir bedensel engelliyim, bana ev içinde egzersiz uygulayacak kimsem olmadığından kaslarımın kilitlenme tehlikesi var ve her defasında Akdem’e egzersiz seansı için gidip gelecek durumum yok.

Akdem binası içinde salonlarda bilgilendirme bilinçlendirme konferansları düzenleniyor, Suriyeli çocuklara ve annelere Türkçe öğretilen sınıfları var. Akdem binası fiziki şartlar göze alındığında benim gibi bir engelliye uygun bir durumda, verdiği egzersiz ve havuz terapisi olanakları bakımından tam benlik.

Benim Akdem’in toplantılarından uzak kalma nedenimse; engelliler konusunda vatandaşı bilgilendirirken doğru yolda ilerlemiyor oluşları. Konferans ve Brifing’lerinde izledikleri yol, engelliler konusunda bilgili bilinçli konusunda uzman eğitimli bir kişi bulup salonda yerini alan insanımı bilinçlendirmek. İşte benim buna itirazım var, bu bilinçlendirme yapılırken konunun uzmanının yanı sıra muhatabı da çağırıp görüşünün alınması gerekli.

İnsanları topluyorlar, uzman bilgi aktarımı yapıyor, alkışlanıyor ve bir çözüme ulaşılmış gibi herkes dağılıyor…

Benim demek istediğimse; mesela konu tekerlekli sandalyeliler ve yaşamları olduğunda ben çağırılmalıyım, yani yaşamını tekerlekli sandalyede sürdüren bilgili bilinçli bireylerin çağırılması gerek. Orada karşılıklı bir diyalog olmalı, bana sorular sorulmalı, bende uzmana sorular sormalıyım ve orada bulunan bilinçlenmeye gelen insanları beraber bir paylaşımda bulunarak bilgilendirmeli.

Bilmiyorum, belki de ben yanlış düşünüyorum, ama tek taraftan konuya bakmak biraz bencilce ve yanlış bir yol.

Ben 41 yıldır Zeytinburnu’dayım, burada doğdum burada büyüdüm ve yaşamımın son 21 yılımı tekerlekli sandalyede geçirdim. Okullar okumuş eğitimini almış bir sürü Ar-ge çalışmasına katılmış birine bir şey dediğim yok, yok ama bende 21 yıldır bu sandalyedeyim bir tecrübem var.

Ev yaşamımı okumuş bir insan benden daha iyi bilemez, sokakta caddelerde yolarda kaldırımlarda binalarda yaşamımı okumuş bir insan benden daha iyi bilemez, yaşadığım zorlukları sorunları benden daha iyi bilemez.

Var olan bu tecrübemden neden faydalanılmıyor, neden yok sayılıyorum.