4 nisan 1976 tarihinde İstanbul'da doğdum, yaşamım hala İstanbul'da sürmekteyim. İlk, orta ve lise eğitimi almış eğitimli bilgili bilinçli biriyim. yirmi yaşımda askere gidecekken beyin kanaması Anevrizma geçirdim, bir acil servis doktorunun hatası sonucu yaşamımı tekerlekli sandalyede sürdürmekteyim. O, beyin kanaması ve o doktorun yaptığı hatalar yaşamımı mahvetti.
Ben her zorluğa karşı geldim ve teker teker her zorluğu aştım. Aradan geçen 17 yıla rağmen görünüşte tekerlekli sandalyedeyim ama bana göre dimdik ayaktayım. Aynada görünümü me bakmama gerek yok, ben beynimde dimdik ayaktayım. Yaklaşık 15 yıldır, bilgisayar ve internet kullanmaktayım, bolca yaşamımı yazarım yaşadıklarımı yazarım. Yazdıklarımın bir bölümü 2003 yılında kitap oldu ve şu anda hazırlığım ikinci kitabım için, şu an elimde 1000 sayfa civarında bir birikimimim var.
İnsanımız değişiyor gelişiyor, bilgilenip bilinçleniyor farkındalığı artıyor. Özellikle kurum ve kuruluşlar düzeldi, eskisine nazaranşimdilerde çok iyi yanıtlar alıyorum. Belediyelerden, muhtarlıklardan, eğitimcilerden, alışveriş merkezi yöneticilerinden, toplu taşıma yapan araçlardan ve duraklarından. Düzeltemediğim tek noktaysa insanımız, insanımız çok vurdumduymaz. O kadar umursamaz ki, engelli nedir kimdir bilmiyor, birçoğu bizleri yaratık olarak görüyor. Sokaklarda bakışları rahatsız edici, araçlarınıolur olmadık yerlere koymaları keza, engelli rampalarına oturup bacak bak üzerine atıp sigara içmeleri rahatsız edici.
Ben şu anki nesil için yapılacak bir şey olduğunu sanmıyorum, hedefim gelecek nesilde yetişecek çocuklar. Eğer şimdiki çocukların eğitimi sırasında biz engelliler onlara güzelce tanıtılırsak ve engellilerin önüne engel koymamayı öğretirsek, o nesil bugünlerden çok daha iyi olur. Bu ülkede hiçbir zaman engelli bitmeyecek, bu ülke hep engelli yaratacak ve bunun için yapılması gerekense bu toplumun buna hazırlıklı olması. Yapılması gerekense, doğru bir eğitimle bilinçlendirilmek, algı sahibi yapılmak ve farkındalıklarını artırmak.
Benim bir diğer niyetimse; sadece kendim için değil gelecekteki engellilere faydalı olabilmek, gelecekteki engellileri rahat etmelerini sağlamak, onlara “bu toplum engellilere karşı ne kadar çok bilgili bilinçli” dedirtmek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder