Abdi İpekçi spor kompleksi açıldı...

 

Dün Zeytinburnu'nda yenilenmiş olan Abdi İpekçi Spor salonunun yeni kompleksinin açılış töreni vardı. Açılışı sayın Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan yapacağı için buralar karışıktı, neredeyse her yer kapalıydı. 

Ben, Marmaray'ın Kazlıçeşme istasyonuna gidip Ayrılık çeşmesi'ne geçip Nautilus alışveriş merkezine gittim. Marmaray'ın Kazlıçeşme istasyonuna gidene kadar da çok zorluk çektim, çünkü o açılış nedeniyle bölgede yaya geçidi ve trafik ışıklarıyla araç yolları kapalıydı.

Bunun yanı sıra Kazlıçeşme istasyonu ve istasyona giden son yüz metre de çok kalabalıktı, istasyona varana kadar defalarca toplanmış olan beş altı kişilik insan kalabalığını aşmak zorunda kaldım. Bazısı hemen yol verdi geçtim, bazısı umursamadı bekletti. Özellikle üç dört kişilik bir grup istasyona giden kaldırımı kapattığı için beni deli etti. 

 

 

Her zaman üç dört dakika içinde gittiğim o mesafeyi on dakikada gittim. Bölgede zaten daracık bir kaldırım var, ya kaldırımda durup muhabbet ediyorlar ya da yan yana yürüyüp arkadan gelenleri engelliyorlar. Sağlığı yerinde olan yürüye bilenler kaldırımdan araç yoluna inip o yan yana olan üç dört kişilik grupları geçiyor, ama biz tekerlekli sandalyeliler ya on defa "pardon yol verir misiniz" diyeceğiz ya da onlarla beraber hareket edeceğiz. 

Tam istasyona ulaştım bu seferde ayaklarımda bacaklarımda kasılma titreme başladı, çünkü hem o öbek öbek gruplaşmaların umursamazlıklara sinirlendim beni çileden çıkardı hem de onları geçerken çukurları hızlı geçmek zorunda kaldım. 

Bir değil iki değil üç değil, yüz metre içinde beş altı grubu aşmak zorunda kaldım. Hatta istasyon içinde kasılan titreyen ayak ve bacaklarım için bana yardımcı olmak isteyenleri durdurup "sorun yok birazdan geçer" dedim. Hem düşüncesizce umursamazca kaldırımı kapatıyorlar hem de yardım etmeye çalışıyorlar. 

Ben kaldırımın ortasında olan onları aşmak zorunda mıyım, ben otuz defa "pardon" demek zorunda mıyım?