Dün sabah kahvaltıyı yapar yapmaz hemen dışarıya çıktım. Biraz sokakta zaman geçirdikten sonra tekerlekli sandalyemle sokağın yukarı tarafına Belediye sokağa eczanenin önünde kaldırımda bir köşeye yanaştım.
Orada, hem bir buçuk saat boyunca bolca güneşlendim çünkü hava çok güzeldi, hem de oy kullanmaya gidenleri seyrettim. Bugün Türkiye genelinde hem Cumhurbaşkanlığı hem Milletvekilliği seçimi olduğundan her yer çok kalabalıktı, insan ve araç sirkülasyonu hiç durmadı.
Ben tekerlekli sandalyeli olduğum için oyumu kullanacağım Fatma Süsligil okulunun bahçesine saat 14:30 civarında girip etrafı gözlemledim. Okul binası içine ise küçük kardeşimle girdim, ben bahçeden okula doğru giderken küçük kardeşim yanıma geldi ve onunla beraber binaya girdim.
Okulun içinin daha çok kalabalık olduğunu görünce şaşırdım ve kardeşimi takip ederek oyunu kullanacağım odanın önüne kadar gittim. Koridorda bir ara çoktandır görmediğim çocukluğumdan tanıdığım kasetçi Levent ağabeyi gördüm, onunla selamlaşıp tokalaştıktan sonra kardeşimi takip etmeye devam ettim.
Kardeşimle beraber kalabalığı aşarak sandığımın olduğu oda önüne gittikten sonra ben sıraya girmeyip bir köşede bekledim. Ama seçim davet kağıdımı, kimlik kartımı ve engelli kimlik kartımı kardeşime verip içeriye gönderdim, onlarda hemen evraklarımı alıp beni öne aldılar öncelik verdiler ve bir dakika sonra içeriye girdim.
İçeriye girince sandık kurulu ile karşı karşıya geldim, göz göze gelip selamlaştıktan sonra mühür, zarf, milletvekilliği ve Cumhurbaşkanlığı pusulası bana teslim edilip kucağıma konuldu.
Bende tekerlekli sandalyemle perde arkasında oyunu kullananın dışarı çıkmasını bekledikten sonra perdenin arkasına yöneldim. Oyumu kullanacağım yer çok dar bir alandı, ama tekerlekli sandalyemle masaya kadar zar zor yanaşıp ilk önce kucağımdakileri masaya koyup sonrasında mührü sol elime sıkıştırdım.
Sonra biraz geri çıkıp mührü sandık kurulu başkanına geri uzattım, çünkü manevra yapacağım alan yoktu. Sandık başkanı benden mührü aldıktan sonra biraz daha geri çıktım ve "madem kardeşim yanıma gelemiyor, ben pusulaları katlayıp zarfa koyamam, buyurun içeri girin zarfa koyun" dedim. Sandık görevlisi olan o da içeri girip pusulaları zarfa koydu, ben ise pusulaları zarfa koyana kadar bekledim, onu seyrettim ve zarfı ondan alıp geri geri çıkıp sandığa attım.
Eğer bir hırsız, bir kapkaççı veya eli çabuk biri değil ise sandığa attığım o evraklar benimdi… :)
Ben perdenin arkasında oyumun işlemlerini hallettikten sonra bir avukat odaya girdi ve “neden orada yabancı biri var” demeye başladı, sandık grevlileri ile tartışmaya başladı. Ben zarfımı sandığa sokuştururken avukat sandık görevlilerine “neden sandıktan birileri yardım ediyor, refakatçisi yok mu?” Dedi, kardeşim de ona “biz engelli kartımızı da verdik ama ağabeyimin yanında gitmeme izin vermediler” dedi, avukat “içeriye yabancı girmemesi gerek” filan diye sandık görevlileri ile tartışırken ben zarfımı sandığa sokup odadan çıktım.
Ben avukat ile tartışmasını bilir, onu yerin dibine sokardım herkesin içinde, ama o bir avukat ve polis çağırıp beni gözaltına aldırtma yetkisi var, yani bu yüzden de SALAĞA yatıp o bölgeden uzaklaştım.
Sandık kurulunda her partiden biri var, benim de aklım başında ve sadece sol tarafım felç, oyumu kullanmışım ve zarfa sokulmasını takip etmişim sandığa atmışım. Avukat, sen benim tekerlekli sandalyemle oy kullanmam için ortamdaki fiziksel engelleri kaldıracağına, oyunu iradesi ile basan, zarfa konulmasını takip eden ve sandığa iradesi ile atanın oyunu iptal ettirmeye çalışıyor.
Onu bunu bilmiyorum; oy vermeye sandığa giderken kimseyle selamlaşmayacaksın, çünkü karşı görüşte olanlar hemen teyakkuza geçip sizi mimliyor ve oyunuzu kullandırmamak için avukatlarla tepenizde bitiyorlar.
Sanıyorum nedeni; çocukluk arkadaşım kasetçi Levent ağabeyim okul içinde selam verdi, benimle tokalaştı diye sol tarafı felç tekerlekli sandalyeli olan beni anında mimlediler ve sandığıma giderken avukat arkamdan gelmeye başladı, "oy vereceği yerde kimse olmayacak" demeye başladı.
NOT: Benden sonra annem gidip aynı sandıkta oyunu kullandı, ama babam kullanmadı çünkü sol tarafı felç bir tekerlekli sandalyeli olan bana bunu yapanlar, Alzheimer hastası babama kim bilir nasıl muamele yapar. Oysaki babam, beni mimleyenlerin zihniyetindeydi.
